Verschillende schapenrassen
Het schaap dat wij als huisdier kennen, stamt waarschijnlijk af van een wild schaap uit Zuidwest-Azië. Oorspronkelijk had het wilde schaap een harige vacht, net als de geit. Zijn wollige ondervacht was de reden dat de mens met hem ging fokken.
In Nederland kennen we grofweg twee typen schapen: heideschapen en weideschapen.
In Nederland werd vooral de Texelaar gefokt onder andere vanwege de kwaliteit wol. Andere schapenrassen, vooral de heideschapen die hoofdzakelijk gehouden werden als mestproducent, dreigden te verdwijnen door de invoering van de kunstmest.
Gelukkig begint de varieteit in de schapenrassen nu weer toe te nemen, mede dankzij de inspanningvan de stichting zeldzame huisdierrassen.
Het initiatief zeldzaam lekker stelt zich ten doel de producten en de unieke eigenschappen van oorspronkelijke rassen bij een breed publiek bekend maken. Door deze producten te promoten en er een afzet (nichemarket) voor te vinden wordt het rendabel ondernemen met zeldzame rassen mogelijk .
De vachten van de heideschapen hadden tot voor kort weining waarde, omdat ze veel lange haren bevatten en daarmee minder geschikt zijn om te spinnen en in kleding te verwerken.
Het vilten van de prachtige vachten is erg in opmars en daarmee de vraag naar vachten.
Beweiden voor landschapsbeheer is meestal het hoofdinkomen van de kuddes. Daarnaast helpt de opbrengst van andere producten om de kuddes bijzondere schapenrassen in stand te houden. Zo blijft de variëteit in de rassen bestaan.
Enkele Schapenrassen
Buggevachten gebruikt tot nu de vachten van slechts enkele rassen van de vele, honderden, schapenrassen. We hebben vooral vachten van het Drentseheideschaap, een zeldzaam nederlands ras is met een prachtige vacht.
Daarnaast gebruiken we de vachten van nog enkele, meest speciale, schapenrassen.
Drentse Heideschaap
Het Drentseheide schaap is een rank niet te groot schaap. Zowel de ooien als de rammen kunnen prachtige gekrulde hoorns hebben. Met hun draderige langharige vacht en een lange staart vind ik het een prachtige verschijning. De overwegende kleur is licht met een beetje een vos-rood draadje erdoor. Er komen echter ook allerlei andere kleuren voor, waardoor een kudde een veelkleurig aanblik kan bieden. Heideschapen zijn aangepast aan het leven op arme zandgrond. Overdag graasden de schapen op de heide, 's avonds dreef men ze in de potstal bijeen. De schapenmest gebruikte men om de akkers vruchtbaar te maken.
Lange haren.
Veel kleur schakeringen
Devon Longwool
Geweldig engels schapenras met lange glanzende krulharen. Ook in Nederland zijn fokkers die deze schapen houden. Het Devon longwool is geen zeldzaam schapenras, wel een speciaal schapenras. De vereningin voor speciale schapenrassen stelt zich ten doel de specilae rassen te behouden en te verbeteren.
Lange, glanzende pijpekrullen.
Alleen in wit.
Basque Bearnaise
De Basque Bearnaise, ook wel Maneche genoemd is een oud schapenras dat te vinden is in de west-frans Pyreneeën. Ze hebben gekromde horens en lange haren. De Basque Bearnaise toont gelijkenis met de Drentseheideschapen, het schijnt dan ook een verre voorvader van de nederlandse heideschapen te zijn. Een verschil is de gekromde "ramsneus" van de Basque Beranaise.
De kuddes worden in de Atlantiche Pyreneeeën gehouden voor de melk, waarvan een heerlijke schapenkaas wordt gemaaakt, de "Ossau-Iraty" .
De vacht is overwegend licht van kleur, de kop en poten licht of donker. Ik trof ook enkele donkere vachten aan, die zijn echter redelijk zeldzaam.
Er zijn een paar viltvachten van de Basque Bearnaise. De wol heeft voor de herders weinig waarde. Soms wordt wat verkocht als vulling voor matrassen of autodeuren. Ik mocht op een zolder met een 1 meter dikke laag wol in Beddous uitzoeken wat bruikbaar was om uit te proberen voor het vilten.
Wanneer de prachtige vachten verkocht worden als viltvachten en daardoor meerwaarde krijgen zou dat welkome extra inkomsten voor de boeren opleveren en de kans op het behoud van dit oude schapenras verhogen.
Lange haren
Wit en bruin (zeldzaam)
De wolzolder
Bedous, franse Pyreneeën
Baggerbonte
De vacht van het baggerbonte schaap is wit met grillige, bruine vlekken. Het is net alsof hij in de modder (bagger) heeft liggen rollen, vandaar zijn naam.
Bron www.natuurkwartier.nl
De Baggerbonte heeft een vrij korte vacht met veel wol. Geen lange haren dus, maar wel een bont vacht met donkerbruin en lichte vlekken. Het baggerbonte schaap hoort bij de weideschapen. Weideschapen zijn juist bij uitstek geschikt voor het begrazen van rijke vegetatie zoals op de zware klei langs de rivieren.